Becoming Traviata gunt ons een blik achter de schermen van een productie van Verdi's geliefde opera 'La Traviata' voor het operafestival van Aix-en-Provence
Documentairemaker Philippe Béziat volgde twee maanden lang ieder stadium van het creatieve proces, van de eerste stapjes in een oefenlokaal met alleen een piano, tot aan de generale repetitie op het toneel met het London Symphony Orchestra in de orkestbak. De regie van de uitvoering was in handen van theater- en operaregisseur Jean-François Sivadier. De nadruk in de film ligt op hoe hij samen met sopraan Natalie Dessay van Violetta, de tragische heldin van deze opera, een vrouw van vlees en bloed maakt; Natalie wordt Violetta.
De documentaire houdt de verhaallijn van de opera aan, scène voor scène, bedrijf voor bedrijf. Voor Jean-François Sivadier staan het plezier van zingen en acteren voorop: hij houdt van een vrolijke sfeer tijdens de repetities. Hij wil de productie niet verstikken in overdadige kostuums en decors, maar kiest voor - letterlijk - een originele aanpak: teruggaan naar de oorsprong van het verhaal van de courtisane die voor het eerst in haar leven echte liefde voelt, maar door de buitenwereld gedwongen wordt door die liefde op te geven.
Sivadier toont Natalie hoe ze met gebaren en bewegingen een wereld van gevoelens kan tonen. Tegelijk dringt de kijker op deze manier heel diep door in de karakters van de hoofdpersonages, waardoor de scènes veel emotioneler overkomen dan bij menige gewone operaregistratie.
Tussen de bedrijven door toont Becoming Traviata wat er bij komt kijken om een dergelijke productie op de bühne te brengen: decor, kostuums, kapsels, repetities van koor en orkest: de vele radertjes in een enorme machine om een artistiek geheel te creëren.