Dit verhaal, dat 25 jaar geleden begint en zich ontvouwt als een sage, verteld het vertrek van een groep vrienden, uit het hart van Anatolië
Hun pad leidt hen naar verschillende landen in de wereld, waar zij niet eerder van gehoord hebben. Dit verhaal, gaat over hen die het geheim van het leven vonden door hun idealen na te jagen; zonder om te kijken, zonder het vreemde te ontwijken, ver van hun land, hun vader, hun moeder en al hun geliefden.
Hier wacht een paar ogen op jullie, op de plek waar jullie heen gaan, worden jullie verwacht door duizenden ogen?, waren de woorden die hun harten deed opbloeien wanneer ze vertrokken. Hun vaderlandsliefde, de angst voor een onzekere toekomst in een vreemd land en een vreemde cultuur, verdrongen zij, om in liefde te kunnen dienen.
Zij, de naamloze helden...
Het vreemde land werd hun land, zij werden broeders met iedere kleur en taal in hun ontmoetingen. Zonder enige verwachting, vertrokken zij om de mensheid een nieuwe adem in te blazen, een nieuw geluid in te brengen. Status, positie, glorie, roem en comfort; ze wisten het allemaal uit hun vocabulaire.
Met toewijding en goede bedoelingen in hun tassen, en een vriendelijke groet op hun tongen. Overal waar zij kwamen, brachten zij een verhaal en een onwisbare herinnering in het leven van anderen.