Na een burn-out keert de 35-jarige Sabine Kroese terug op haar werk. Al bij aanvang blijkt dat ze daar niet langer op haar plaats is. Ze heeft er geen vrienden meer en haar chef behandelt haar allesbehalve correct.
Er is echter één lichtpuntje: de ontmoeting met de knappe Olaf van Oirschot, een man die ze zich herinnert van haar tienerjaren. Ze zaten samen op school en hij was één van de vrienden van Sabines broer Robin. Sneller dan ze zelf wil toegeven, begint ze iets voor hem te voelen. Gevoelens waar hij gretig op ingaat. Sabine probeert haar leven weer op te pakken, maar een aankondiging van een middelbare schoolreünie zet haar leven plotseling op zijn kop. Het rakelt een belangrijke gebeurtenis uit haar jeugd op: de verdwijning van haar hartsvriendin Isabelle.
Sabine voelt zich enorm schuldig, misschien zou Isabelle nooit verdwenen zijn als Sabine met haar mee naar huis was gefietst die bewuste dag... Nu, twintig jaar later, is er nog steeds dat knagende schuldgevoel en komen er steeds meer flarden van herinneringen aan die tijd terug. Ze begint te wroeten in het verleden en komt steeds dichter bij het ware, angstaanjagende verhaal van Isabels verdwijning.