Dit najaar blikken we terug op de hoogtepunten van de Master of Suspense himself: Alfred Hitchcock.
Marion Crane moet van haar baas een grote som geld naar de bank brengen. Maar in een vlaag van wanhoop besluit ze met het geld te vluchten. Ze moet noodgedwongen in het Bates Motel overnachten waar ze Norman Bates ontmoet.
Psycho is van onschatbare waarde geweest voor het genre van de psychologische horrorfilm en de kracht van de illusie. Met slimme montage, muziek en geluidseffecten voel je meer dan dat er daadwerkelijk gebeurt. Op het eind vliegt het verhaal door de bocht, maar dat vergeven we. Wat telt? De douche scène, de muziek van Hermann en de de Freudiaanse trekjes van het verhaal. Maar het is vooral een experiment hoe serieus je als kijker meegaat in een eigenlijk hilarisch bloederig verhaal over karma. Dat had het publiek alleen destijds niet door, maar Alfred zelf wel.